Potrzebujemy drugiego człowieka, aby stać się człowiekiem.
Potrzebujemy pożywienia, aby żyć.
Potrzebujemy słowa pisanego, aby nakarmić naszą duszę, poszerzyć wiedzę, rozbudzić wyobraźnię, a przede wszystkim własną wrażliwość.
Dlaczego nie czytamy?

poniedziałek, 11 czerwca 2018

Wędrowne ptaki - Karolina Wilczyńska


Karolina Wilczyńska
Wędrowne ptaki
Cykl: Rok na Kwiatowej. Tom 1
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Ilość stron: 316
Kwiecień 2017
ISBN: 978-83-7976-656-7
Oprawa: miękka


Nie tak dawno czytałam "Przytulajkę", to taki zbiór opowiadań (znanych autorek), których bohaterami są zwierzęta, i tak się złożyło, że było tam opowiadanie Karoliny Wilczyńskiej, które dosłownie powaliło mnie na kolana, płakałam, byłam ogromnie wzruszona, opowiadanie siedzi we mnie do tej pory. I tak sobie pomyślałam, że osoba z tak nieprzeciętną wrażliwością i tak wnikliwie postrzegająca rzeczywistość musi pisać świetne opowiadania. Wybór padł na cykl "Rok na Kwiatowej" i stało się. "Wędrowne ptaki" wciągnęły mnie do wyczarowanej przez panią Wilczyńską rzeczywistości i śmiało mogę powiedzieć, że mam wspaniałe sąsiadki w bloku na ulicy Kwiatowej i bardzo wygodnie mi się tam mieszka. Oczywiście czytam już kolejną część. Wracając do "Wędrownych ptaków", to łatwo się już po mojej pisaninie domyśleć, że powieść "podpasowała" mi wyjątkowo, prawdziwie rasowa obyczajówka z górnej półki. Poznajemy cztery kobiety, różni je wszystko, wiek, status społeczny, zdolności finansowe, gust, życiowe wybory, chyba nawet nastawienie do świata i ludzi. Mamy matkę-Polkę, bizneswoman, artystkę i zahukaną nauczycielkę angielskiego. Pewnego dnia te cztery kobiety cudownym zrządzeniem losu spotykają się w windzie, która staje między piętrami, chcąc nie chcąc babki skazane są na siebie przez jakiś czas, a konsekwencją tego "spotkania" jest zawiązanie nieformalnego grona znajomych z bloku, które przeradza się z czasem w "klub kapciowy".

Jestem oczarowana pomysłem na sposób prowadzenia powieści, bowiem czytelnik staje się swego rodzaju powiernikiem każdej bohaterki, niewątpliwie jako czytelniczka stałam się jednocześnie przyjaciółką każdej z nich. To one prowadzą ze mną rozmowę, odpowiadają na pytania, które niewypowiedziane przeze mnie nasuwają się w mojej głowie samoistnie w trakcie lektury. Powieść wciąga, wykreowana rzeczywistość pochłania i prawdę mówiąc jest mi w niej bardzo wygodnie. Razem z bohaterkami przeżywam ich problemy, smutki, radości i w pewnym sensie  doradzam oraz wspieram w trudnych wyborach.
Powieść o codzienności, o marzeniach, problemach, tragediach, trudnych wyborach, o ludzkiej naturze, o potrzebie bycia rozumianym, potrzebnym i akceptowanym.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...